
Korte geschiedenis.
Kornwerderzand, een dorp in gemeente Súdwest-Fryslân, in Nederland, poort tot Europa voor water, vissen en mensen. Dorp met een eigen afrit op de A7/E22, een dorp met 14 huizen, een dorp met geschiedenis en met toekomst.
Het dorp is omstreeks 1928 gebouwd voor werkers aan de Afsluitdijk. Tijdens de bouw van de Afsluitdijk bewoonden ca. 250 mensen het dorp.
In mei 1940 heeft het Nederlandse leger alle gebouwen in het dorp opgeblazen of afgebrand. Dit om een vrij schootsveld te hebben naar het naderende Duitse leger.
In 1941 en 1942 zijn de huizen herbouwd om sluis- en brugpersoneel weer een dienstwoning te geven.
Halverwege de tachtiger jaren zijn de huizen particulier verkocht, nadat de verplichting voor het personeel om op Kornwerderzand te wonen is komen te vervallen.

Wapen en vlag verklaard.
Zowel het wapen als de vlag van Kornwerderzand bestaan uit een goudgeel veld met een zwarte balk.
Het goudgele veld verwijst naar de voormalige zandplaat “Het Kornwerderzand”, waarop het dorp is aangelegd.
De zwarte balk verbeeldt de Afsluitdijk die over deze zandplaat loopt.
Boven de zwarte balk in het wapen twee kokmeeuwen, de oorspronkelijke bewoners van de zandplaat.
Onder de zwarte balk een ontploffende granaat, verwijzend naar de meidagen van 1940, toen ongeveer 225 Nederlandse soldaten de Duitse opmars over de Afsluitdijk wisten te stoppen.
De blauw-witte broek van de vlag verwijst naar de voormalige gemeente Wonseradiel.

Dorpslied.
Ik weet een heerlijk plekje grond, het mooist voor mij op aard’. Om dat eens weer terug te zien, dat is mij alles waard.
Daar waar met donderend geweld, de golven breken stuk. Op d’ ouwe trouwe Afsluitdijk, de plek van mijn geluk.
Refrein:
O, heerlijk landje, Kornwerderzandje,
al ben ik ver van jou. ‘k Vergeet je toch niet wis!
De grote schatten en kazematten, die vind je daar, waar heel, Nederland trots op is.
Ik denk zo vaak aan’t kleine strand, waar ‘k zwemmen leerd’ als kind. Het kleinste hoekje aan de dijk, maar toch het meest bemind!
Omdat je behalve schepen, er nog iets anders vond! Een meisje van de Afsluitdijk, dat van je houden kon!
Refrein:
Meindert Ras stuurde, toen hij na de oorlog in Nederlands-Indië was, dit lied naar een meisje op Kornwerderzand